"Nowoczesna terapia manualna jako manipulacja mózgiem" Holistyczne podejście do leczenia bólu szyi
Jürg Hauswirth
W ciągu ostatnich 20-30 lat badania nad bólem poczyniły znaczne postępy, co oznacza, że sposób leczenia bólu szyi znacznie ewoluował. Kiedy pacjent z bólem szyi i ograniczonym ruchem wchodzi do mojej praktyki po raz pierwszy, jako fizjoterapeuta ze specjalistycznym szkoleniem w zakresie terapii manualnej,
Mam przed sobą szeroki wachlarz możliwości rozwiązania tego problemu. (patrz ilustracja)
Postępy te są wynikiem fascynującego zrozumienia bólu, zwłaszcza uporczywego bólu, który może prowadzić do zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. Pozwala to na zastosowanie nowych, opartych na dowodach podejść, takich jak Graded Motor Imagery (GMI) lub edukacja oparta na bólu, w celu skutecznego leczenia nociplastycznych problemów bólowych (1,2,3).
Mechanizmy bólu nociplastycznego odnoszą się do odczuwania bólu, który nie jest spowodowany konkretnym uszkodzeniem tkanki lub stanem zapalnym. Zamiast tego ból ten powstaje w wyniku zmian w nerwach i ośrodkowym układzie nerwowym. Zmiany te mogą prowadzić do wzmocnienia lub nadmiernej percepcji sygnałów bólowych, nawet jeśli nie ma oczywistej fizycznej przyczyny bólu. Ból nociplastyczny z ośrodkową sensytyzacją jest często przewlekły i złożony, zazwyczaj wymagający kompleksowej, multimodalnej opieki medycznej i leczenia.(4)
Pytanie brzmi jednak, czy nie odchodzimy zbyt daleko od podejścia skoncentrowanego na pacjencie, stosując podejście nociplastyczne. Wydaje się, że wielu fizjoterapeutów jest mniej skłonnych do stosowania technik manualnych, prawdopodobnie z powodu obaw o promowanie zachowań zależnych u pacjentów z uporczywym bólem. Co więc zrobić, gdy pacjent z bólem szyi siedzi przed tobą? Oczywiście wszystko zaczyna się od kompleksowej oceny, identyfikującej główny problem. Czy istnieją jakiekolwiek przeciwwskazania, oznaki czerwonych/żółtych flag lub sytuacje wymagające ostrożności? Wybór metod terapeutycznych powinien opierać się na dobrze uzasadnionej hipotezie dominujących mechanizmów bólu.
Terapia manualna, stosowana od wieków, pozostaje cenną techniką. Poprzednie badania wykazały, że może ona mieć zarówno lokalny, jak i globalny wpływ na organizm (5). Oprócz efektów lokalnych, terapia manualna może mieć również globalny wpływ na hormony i neuroprzekaźniki, które mogą wpływać na centralne procesy bólowe.
Nasze zrozumienie bardziej złożonych mechanizmów nadrdzeniowych ewoluuje. Terapia manualna może zmniejszyć sumowanie czasowe i odruchy nocyceptywne, wpływając na nocyceptywny sygnał wejściowy do ośrodkowego układu nerwowego (5). Co więcej, u osób poddawanych zabiegom terapii manualnej stwierdzono zmiany w aktywności kory wyspowej, korelujące ze zmniejszeniem subiektywnego odczuwania bólu. Co ciekawe, efekty te były niezależne od konkretnej techniki manualnej, niezależnie od tego, czy była to manipulacja, mobilizacja czy mobilizacja tkanek miękkich (6, 7).
Zastosowanie tych spostrzeżeń w praktyce klinicznej wymaga zróżnicowanego podejścia. Kluczowe znaczenie ma rozpoznanie dominujących mechanizmów bólu i uwzględnienie oczekiwań pacjenta. Multimodalne podejście łączące terapię manualną, edukację w zakresie bólu, ćwiczenia i inne techniki pozwala na kompleksową i skoncentrowaną na pacjencie opiekę. (zobacz zdjęcia)
Zgodnie z tym, następująca perspektywa Chada Cooka, amerykańskiego fizjoterapeuty i badacza, jest odpowiednia: "Terapia manualna powinna opierać się na tych samych rozważaniach filozoficznych, co stosowanie leków przeciwbólowych. Środki przeciwbólowe zapewniają krótkotrwałą ulgę w bólu, która pozwala pacjentowi wykonywać codzienne czynności lub ćwiczenia. MT może osiągnąć to samo i jest mało prawdopodobne, aby była korzystna jako samodzielna interwencja. W najlepszym przypadku MT jest częścią multimodalnego podejścia do opieki (opieka oparta na wartościach) (8)
Na koniec chciałbym zwrócić uwagę na zbliżające się
Kongres IFOMPT w Bazylei w dniach 4-6 lipca 2024 r., który oferuje doskonałą okazję do zagłębienia się w międzynarodowy dyskurs na temat badań nad bólem i terapii manualnej, badając aktualne osiągnięcia w tej dziedzinie.
https://www.ifomptbasel2024.org/frontend/index.php
Autor, zdjęcia i ilustracje: Jürg Hauswirth
Literatura
1. Winkelstein, B. A. (2004). Mechanizmy centralnej sensytyzacji, neuroimmunologii i biomechaniki urazów w uporczywym bólu: implikacje dla zaburzeń mięśniowo-szkieletowych. Journal of Electromyography and Kinesiology, 14(1), 87-93. doi: 10.1016/j.jelekin.2003.09.017.
2. Latremoliere, A., & Woolf, C. J. (2009). Centralna sensytyzacja: generator nadwrażliwości na ból poprzez centralną plastyczność neuronalną. The Journal of Pain, 10(9), 895-926. doi: 10.1016/j.jpain.2009.06.012
3. Thomas Cheng, H. (2010). Mechanizmy przewlekłego bólu w rdzeniu kręgowym i implikacje kliniczne. Aktualne raporty dotyczące bólu i bólu głowy, 14(3), 213-220. doi: 10.1007/s11916-010-0111-0
4. Kosek, Evaa,b,*; Clauw, Danielc; Nijs, Jod,e,f; Baron, Ralfg; Gilron, Ianh; Harris, Richard E.c; Mico, Juan-Antonioi; Rice, Andrew S.C.j; Sterling, Michelek. Przewlekły ból nociplastyczny wpływający na układ mięśniowo-szkieletowy: kryteria kliniczne i system klasyfikacji. PAIN 162(11):p 2629-2634, listopad 2021. | DOI: 10.1097/j.pain.0000000000002324
5. Bishop, M. D., Torres-Cueco, R., Gay, C. W., Lluch-Girbés, E., Beneciuk, J. M., & Bialosky, J. E. (2015). Jaki wpływ może mieć terapia manualna na odczuwanie bólu przez pacjenta? Leczenie bólu, 5(6), 455-464. doi: 10.2217/pmt.15.39
6. Bialosky, J. E., Beneciuk, J. M., Bishop, M. D., Coronado, R. A., Penza, C. W., Simon, C. B., & George, S. Z. (2018). Rozwikłanie mechanizmów terapii manualnej: Modelowanie podejścia. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, 48(1), 8-18. doi: 10.2519/jospt.2018.7476
7. Bialosky, J. E., Bishop, M. D., Price, D. D., Robinson, M. E., & George, S. Z. (2009). Mechanizmy terapii manualnej w leczeniu bólu mięśniowo-szkieletowego: kompleksowy model. Terapia manualna, 14(5), 531-538. doi: 10.1016/j.math.2008.09.001
8. Cook, C. E. (2021). Dämonisierung der Manuellen. Thieme MSK - Muskuloskelettale Physiotherapie, 25(03), 125-131. doi: 10.1055/a-1499-5262
Uwagi
Thomas Horre Thomas
- {{ error[0] }}
Polish 
English 
German 
Italian 
Spanish 
French 
