Czy mierzymy właściwe wyniki?

Ćwiczenia dla pacjentów z bólem szyi

• Czy ćwiczenia zgięcia czaszkowo-szyjnego pomagają zmniejszyć ból?
• Czy pomagają poprawić funkcjonowanie mięśni?
• Czy inne ćwiczenia również pomagają, lepiej czy gorzej?
• Czy ma znaczenie, jakie ćwiczenia wykonujemy u pacjentów z bólem szyi?

Tutaj omawiam te pytania za pomocą CAP - krytycznie ocenionego dokumentu.

Miłej lektury,

Steffen

Skuteczność głębokiego treningu mięśni zginaczy szyjnych na ból szyi, niepełnosprawność funkcjonalną i wytrzymałość mięśni u nauczycieli szkolnych: Badanie kliniczne

Iqbal, Z.A., Alghadir, A.H., Anwer, S., 2021.Efficacy of Deep Cervical Flexor Muscle Training on Neck Pain, Functional Disability, and Muscle Endurance in School Teachers: A Clinical Trial. Biomed Res Int 2021, 7190808. https://doi.org/10.1155/2021/7190808

Streszczenie

Pytanie badawcze

Celem tego badania było zbadanie wpływu treningu zginaczy głębokich szyi przy użyciu biofeedbacku ciśnieniowego na ból szyi, wytrzymałość mięśni zginaczy głębokich szyi i niepełnosprawność funkcjonalną u nauczycieli z bólem szyi.

Doświadczenie w fizjoterapii

Ból szyi jest jedną z najczęstszych chorób zawodowych, a charakter miejsca pracy jest czynnikiem ryzyka rozwoju bólu szyi (Iqbal i Alghadir 2015). Obejmują one postawę z pochyloną głową (Keyserling i wsp. 1992) oraz aspekty psychospołeczne związane z pracą (Etlayeb i wsp. 2009), takie jak wymagania, sytuacja w pracy i brak wsparcia ze strony współpracowników (Dellve i wsp. 2003, van der Heuvel i wsp. 2005).

Raporty sugerują, że co najmniej 69% nauczycieli szkół średnich cierpi na bóle szyi (Chiu i Lam 2007). Codzienne zadania nauczycieli wymagają spędzania dużej ilości czasu w pochylonej do przodu pozycji głowy (Korkmaz et al 2011), co naraża ich na ryzyko wystąpienia bólu szyi. Dodatkowymi czynnikami przyczyniającymi się do tego są duże obciążenie pracą, niższe wsparcie rówieśników i wysoki poziom lęku (Darwish i Al-Zuhair 2013, Iqbal i in. 2013).

Nowoczesne media zwiększyły liczbę godzin, które nauczyciel musi spędzić przy komputerze (Iqbal et al 2013). To z kolei wiąże się z bólem szyi (Ijmker et al 2006). Statyczna postawa przez dłuższy czas powoduje ból szyi, co prowadzi do napięcia mięśni w okolicy szyi (Ariëns et al 2001).

Głębokie zginacze szyjne pełnią ważną funkcję posturalną we wspieraniu lordozy szyi (Mayoux-Benhamou i wsp. 1994). Zmniejszona aktywacja i niska funkcja wytrzymałościowa prowadzi do niewydolności tych mięśni, co jest uważane za przyczynę bólu szyi (Cagnie i wsp. 2008, Falla i wsp. 2004, Silverman i wsp. 1991). Ponadto osłabienie zginaczy głębokich szyi może wpływać na postawę głowy i szyi (Fernandez-de-las-Peñas i wsp. 2007, Nezamuddin i wsp. 2013, Subbarayalu 2016, 2017).

Ćwiczenia zgięcia czaszkowo-szyjnego aktywują głębokie zginacze szyi w izolacji (Conley i wsp. 1995, Hünting i Grandjean 1981). Iqbal i wsp. (2013) oraz Jull i wsp. (2002) zalecili specyficzny protokół ćwiczeń obejmujący statyczne skurcze na poziomach submaksymalnych w celu poprawy ich funkcji.

Projekt badania

Randomizowane badanie kontrolowane

Kryteria włączenia

• Pacjenci z przewlekłym bólem szyi
• Numeryczna skala bólu (NRS) > 5 punktów
• Łagodne - umiarkowane upośledzenie spowodowane bólem szyi (NDI)
• Słaby wynik w teście zgięcia czaszkowo-szyjnego (CCFT)

Kryteria wyłączenia

• Oznaki lub objawy neurologiczne
• Operacja kręgosłupa w przeszłości
• Ciągłe leczenie bólu szyi

Metody

Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy eksperymentalnej lub kontrolnej. Trening i pomiary zostały przeprowadzone przez przeszkolonego terapeutę, który nie miał pojęcia o przypisaniu do grupy terapeutycznej. Pacjenci nie byli zaślepieni co do przydziału do grupy terapeutycznej i zostali poinstruowani, aby nie otrzymywali żadnego innego leczenia w okresie badania.

Grupa kontrolna

Konwencjonalne ćwiczenia na ból szyi (Hünting i Grandjean 1981, Jull i wsp. 2002) składające się z ćwiczeń rozciągających następujące mięśnie: Mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy, mięsień czworoboczny górny, mięsień dźwigacz łopatki, mięsień podpotyliczny, mięśnie piersiowe. Uzupełniające niespecyficzne ćwiczenia wzmacniające zginacze szyi: każda sesja obejmowała ćwiczenie z 10 powtórzeniami, każde utrzymywane przez 10 sekund, z przerwą 2 minut między seriami. Sesje były wykonywane 4 dni w tygodniu przez 6 tygodni (42 dni), a każda sesja trwała nie dłużej niż 20 minut.

Grupa eksperymentalna

Te same konwencjonalne ćwiczenia na ból szyi, co w grupie kontrolnej. Dodano jednak trening biofeedbacku ciśnieniowego dla głębokich zginaczy szyjnych zgodnie z protokołem Jull i wsp. (2002): Pacjenci leżeli na wznak z usztywnionymi nogami. Urządzenie do biofeedbacku ciśnieniowego zostało umieszczone poniżej potylicy i napompowane do ciśnienia wyjściowego 20 mmHg. Badanych poinstruowano, aby kiwali głowami w celu stopniowego osiągnięcia 5 poziomów ciśnienia. Obejmowało to 3 zestawy na sesję po 10 powtórzeń każdy z 2 minutami odpoczynku między zestawami. Ćwiczenia wykonywano 5 dni w tygodniu przez 6 tygodni (42 dni).

Wyniki

NRS - Nasilenie bólu szyi przy użyciu skali numerycznej (zakres: 0-10).

CCFT - Wytrzymałość zginaczy głębokich odcinka szyjnego kręgosłupa przy użyciu urządzenia do biofeedbacku ciśnieniowego (PBU / Stabilizator).

• Wartość początkowa: 20 mmHg
• Progresja: w krokach co 2 od 20 do 30 mmHg.
• Cel: Utrzymać ciśnienie przez 10 sekund bez aktywacji zginaczy powierzchownych, cofania głowy lub unoszenia głowy na poziomie co najmniej 26 mmHg.

NDI - Upośledzenie funkcji z powodu bólu szyi (zakres: 0-50).

Ból, wytrzymałość mięśni i upośledzenie spowodowane bólem szyi mierzono przed rozpoczęciem leczenia, po 2 tygodniach i po 6 tygodniach.

Wyniki

Do udziału w badaniu zaproszono 65 nauczycieli w wieku 25-45 lat z ponad pięcioletnim doświadczeniem w nauczaniu. Po uwzględnieniu kryteriów włączenia i wyłączenia, do badania włączono 50 osób (25 mężczyzn i 25 kobiet). Grupa eksperymentalna składała się z 12 mężczyzn i 13 kobiet, a grupa kontrolna z 13 mężczyzn i 12 kobiet. Średni czas pracy badanych wynosił 8 godzin dziennie. Na początku badania nie było znaczących różnic w wieku, bólu, wytrzymałości mięśni i poziomie upośledzenia między grupami (p > 0,05).

Wyniki

Ból

• Grupa eksperymentalna
  • Wartość wyjściowa: 5,2 +- 0,99
  • Po 2 tygodniach: 4.56 +- 0.85 (p <0.05)
  • Po 6 tygodniach: 3,2 +- 0,78 (p <0,05 - poprawa o 2 punkty)

• Grupa kontrolna
  • Wartość wyjściowa: 5,4 +- 0,56
  • Po 2 tygodniach: 5 +- 0.64 (p <0.05)
  • Po 6 tygodniach: 4,5 +- 0,55 (p <0,05 - poprawa o 0,9 punktu)

• Po 2 i 6 tygodniach wystąpiły statystycznie istotne różnice między grupami (p <0,05).

Wytrzymałość mięśni

• Grupa eksperymentalna
  • Wartość wyjściowa: 23,6 +- 0,1
  • Po 2 tygodniach: 26.9 +- 1.3 (p <0.05)
  • Po 6 tygodniach: 28,8 +- 1 (p <0,05 - poprawa o 5,2 mmHg)

• Grupa kontrolna
  • Wartość wyjściowa: 24,1 +- 1
  • Po 2 tygodniach: 25.9 +- 1.2 (p <0.05)
  • Po 6 tygodniach: 27 +- 1 (p <0,05 - poprawa o 2,9 mmHg).

• Istniały statystycznie istotne różnice między grupami po 2 i 6 tygodniach (p <0,05).

Upośledzenie bólu szyi

• Grupa eksperymentalna
  • Wartość wyjściowa: 15,2 +- 5,6
  • Po 2 tygodniach: 11.6 +- 4.9 (p <0.05)
  • Po 6 tygodniach: 8,45 +- 4,3 (p <0,05 - poprawa o 6,7 punktu)

• Grupa kontrolna
  • Wartość wyjściowa: 13,5 +- 3,8
  • Po 2 tygodniach: 12 +- 3.7 (p <0.05)
  • Po 6 tygodniach: 10,7 +- 3,9 (p <0,05 - poprawa o 2,8 punktu)

• Istniały statystycznie istotne różnice między grupami po 2 i 6 tygodniach (p <0,05).

Wnioski

Wyniki tego badania pokazują, że dodatkowe zastosowanie biofeedbacku ciśnieniowego jest statystycznie istotne w zmniejszaniu bólu i upośledzenia funkcji, a także zwiększaniu wytrzymałości mięśni u nauczycieli z bólem szyi, w porównaniu z konwencjonalnymi ćwiczeniami wykonywanymi samodzielnie.

Zmniejszone upośledzenie spowodowane bólem szyi jest związane z ulgą w bólu (Iqbal i wsp. 2013). Poprawa wytrzymałości i siły mięśni szyjnych poprzez trening biofeedback wiąże się ze zmniejszeniem bólu szyi (Jull i wsp. 2004). Trening głębokich zginaczy szyi jest bardziej skuteczny w przypadku bólu szyi niż niespecyficzny trening innych mięśni szyi (Wing Chiu i wsp. 2005).

Związane z pracą długotrwałe korzystanie ze sprzętu technicznego wśród nauczycieli często skutkuje złą postawą szyi, która jest nieświadomie utrzymywana przez długi czas, co prowadzi do nieodpowiedniej wydajności mięśni podczas różnych czynności (Hakala i in. 2006). Dodatkowe czynniki ergonomiczne, stres i niskie wsparcie kolegialne mogą wpływać na rozwój bólu (Chiu i Lam 2007). Nie istnieją strategie prewencyjne lub interwencyjne mające na celu kontrolowanie bólu szyi u nauczycieli.

Przyszłe badania z większą próbą i dłuższym okresem obserwacji są uzasadnione, aby dokładnie zbadać wpływ treningu głębokich zginaczy szyi z biofeedbackiem ciśnieniowym na czas trwania bólu szyi, zakres ruchu kręgosłupa szyjnego i postawę.

Komentarz

To badanie było świetną lekturą, a autorzy dotarli do sedna ustaleń. Jest jasne i zwięzłe oraz ułatwia czytelnikowi zrozumienie, jak to się stało.

Autorzy utrzymali proste kryteria włączenia, dzięki czemu badanie zyskało na przejrzystości. Należy podkreślić, że starali się uwzględnić tylko pacjentów, którzy mieli słabe wyniki w CCFT. Z drugiej strony pozostawiają otwartą kwestię, co oznacza słabe wyniki. Wyniki uczestników badania na początku badania wahały się od 23,6 mmHg do 24,2 mmHg. Tak więc wszyscy badani mają możliwość poprawy. W codziennej praktyce klinicznej zastosowano by tę samą procedurę - to znaczy do ćwiczeń dopuszczono by tylko tych pacjentów, którzy wcześniej wykazali słabe wyniki w teście.

Ćwiczenia zgięcia czaszkowo-szyjnego są stosowane między innymi u pacjentów z zaburzeniami kontroli ruchu (Blanpied i wsp. 2017, Falla i wsp. 2003, 2008, Jull i wsp. 2008). Osoby te mają tendencję do występowania niedokrwiennych zachowań bólowych i dużego bólu szyi, który nasila się w ciągu dnia (Hengeveld i wsp. 2014, Westerhuis i Wiesner 2014). Chociaż kryteria te nie zostały wyraźnie wspomniane, mogą one wynikać z doboru przedmiotowego młodych nauczycieli. Niestety, autorzy nie uwzględnili innych wyników, takich jak aktywna ruchomość kręgosłupa szyjnego, jakość aktywnych ruchów oraz PPIMVM (bierne fizjologiczne ruchy międzykręgowe) i PAIVM (bierne dodatkowe ruchy międzykręgowe). Zazwyczaj pacjenci z dysfunkcją nerwowo-mięśniową mają niewiele ograniczeń ruchowych i zwykle znajdują się na hipermobilnym końcu spektrum ruchomości czynnej i biernej (Röijezon i wsp. 2010, Sarig Bahat i wsp. 2015, Sjölander i wsp. 2008). Oprócz głębokich zginaczy szyi często zaangażowane są inne grupy mięśni, takie jak dolny i górny mięsień czworoboczny lub mięsień zębaty przedni (Falla i Farina 2005, Jull i wsp. 2018).

W interwencjach autorzy opisują konwencjonalny program ćwiczeń w grupie kontrolnej; niestety dokładne ćwiczenia pozostają otwarte w tym zakresie, ale opisują ćwiczenia rozciągające dla różnych mięśni i niespecyficzne ćwiczenia wzmacniające zginacze szyi. Nie wspomniano, które ćwiczenia wzmacniające zostały użyte w tym celu.

W przypadku wyników pożądana byłaby dłuższa obserwacja. Po 6 tygodniach grupa interwencyjna była lepsza od grupy kontrolnej pod względem wszystkich parametrów. Jull i wsp. (2009) wykazali, że pacjenci z bólem szyi, którzy ćwiczyli zginacze głębokie szyi przez 6 tygodni, wykazywali prawidłowy wzorzec aktywacji, podobnie jak osoby zdrowe. Ponadto Jull i Falla (2016) stwierdzili, że CCFT znormalizował się w ciągu 10 tygodni dzięki treningowi ponownego uczenia się motorycznego, ale kompensacje ponownie wzrosły po 6 miesiącach.

Obie grupy zostały porównane ze sobą na początku, a wyniki badania zostały przedstawione w zrozumiały sposób. Różnice między grupami można zatem wyraźnie porównać.

Autorzy badania dyskutują, że w przypadku bólu szyi trening głębokich mięśni szyi jest bardziej skuteczny niż niespecyficzne wzmacnianie innych mięśni szyi (Wing Chiu i wsp. 2005). Jest to zgodne z ustaleniami różnych innych autorów (Jull i wsp. 2002, Ylinen i wsp. 2010). Z kolei Garziono i wsp. (2022) stwierdzili w przeglądzie systematycznym z metaanalizą, że istnieją umiarkowane lub bardzo niskie dowody na to, że ćwiczenia zginaczy głębokich szyi nie łagodzą bólu szyi skuteczniej niż inne rodzaje ćwiczeń aktywnych. Jeśli jednak celem jest poprawa aktywacji, wytrzymałości i siły zginaczy głębokich szyi, ćwiczenia zginaczy głębokich szyi są wysoce skuteczne i lepsze od innych ćwiczeń. Zostało to wykazane przez Amiri Amiri i wsp. (2017) w przeglądzie systematycznym.

Tak więc, jeśli chodzi o redukcję bólu, nie ma znaczenia, jaki rodzaj ćwiczeń jest stosowany. Z drugiej strony, jeśli celem jest poprawa wzorców nerwowo-mięśniowych - pod względem poprawy rekrutacji i wytrzymałości zginaczy głębokich szyi - wybór ćwiczeń odgrywa ważną rolę. Dowody wyraźnie pokazują, że wzorzec ruchowy można modyfikować za pomocą ćwiczeń o niskim obciążeniu (Falla i wsp. 2006, 2007, 2013, Jull i wsp. 2009, O'Leary i wsp. 2012).

Wreszcie, autorzy badania doszli do wniosku, że nie istniały strategie zapobiegania lub interwencji w celu kontrolowania bólu szyi u nauczycieli. Wniosek ten można rozszerzyć, ponieważ obecnie istnieje niewiele strategii zapobiegania bólowi szyi w ogóle i nie ma naukowo zweryfikowanego programu ćwiczeń w celu utrzymania funkcji (Jull i in. 2018). Jednak regularne ćwiczenia i uwzględnienie czynników przyczyniających się wydają się odgrywać ważną rolę, ponieważ ból szyi nawraca (Haldemann i wsp. 2010), a powrót do zdrowia po ostrym epizodzie jest często niepełny (Hush i wsp. 2011, Leaver i wsp. 2013). W związku z tym należy wziąć pod uwagę subkliniczne patologie i wpływ artrogennego hamowania mięśni na ich funkcjonowanie po okresie rehabilitacji (Callaghan i wsp. 2014, Hurley i Newham 1993, Lee i wsp. 2004).

Literatura

Amiri Arimi, S., Mohseni Bandpei, M.A., Javanshir, K., Rezasoltani, A., Biglarian, A., 2017. The Effect of Different Exercise Programs on Size and Function of Deep Cervical Flexor Muscles in Patients With Chronic Nonspecific Neck Pain: A Systematic Review of Randomized Controlled Trials (Wpływ różnych programów ćwiczeń na wielkość i funkcję mięśni zginaczy głębokich odcinka szyjnego kręgosłupa u pacjentów z przewlekłym niespecyficznym bólem szyi: systematyczny przegląd randomizowanych badań kontrolowanych). Am J Phys Med Rehabil 96, 582-588. https://doi.org/10.1097/PHM.0000000000000721

Ariëns, G.A., Bongers, P.M., Douwes, M., Miedema, M.C., Hoogendoorn, W.E., van der Wal, G., Bouter, L.M., van Mechelen, W., 2001. Czy zgięcie szyi, rotacja szyi i siedzenie w pracy są czynnikami ryzyka bólu szyi? Wyniki prospektywnego badania kohortowego. Occup Environ Med 58, 200-207. https://doi.org/10.1136/oem.58.3.200

Blanpied, P.R., Gross, A.R., Elliott, J.M., Devaney, L.L., Clewley, D., Walton, D.M., Sparks, C., Robertson, E.K., 2017. Ból szyi: Revision 2017. J Orthop Sports Phys Ther 47, A1-A83. https://doi.org/10.2519/jospt.2017.0302

Cagnie, B., Dickx, N., Peeters, I., Tuytens, J., Achten, E., Cambier, D., Danneels, L., 2008. The use of functional MRI to evaluate cervical flexor activity during different cervical flexion exercises. J Appl Physiol (1985) 104, 230-235. https://doi.org/10.1152/japplphysiol.00918.2007

Callaghan, M.J., Parkes, M.J., Hutchinson, C.E., Felson, D.T., 2014. Factors associated with arthrogenous muscle inhibition in patellofemoral osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage 22, 742-746. https://doi.org/10.1016/j.joca.2014.03.015

Chiu, T.T.W., Lam, P.K.W., 2007. The Prevalence of and Risk Factors for Neck Pain and Upper Limb Pain among Secondary School Teachers in Hong Kong. J Occup Rehabil 17, 19-32. https://doi.org/10.1007/s10926-006-9046-z

Conley, M.S., Meyer, R.A., Bloomberg, J.J., Feeback, D.L., Dudley, G.A., 1995. Nieinwazyjna analiza funkcji mięśni szyi człowieka. Spine (Phila Pa 1976) 20, 2505-2512. https://doi.org/10.1097/00007632-199512000-00009

Darwish, M.A., Al-Zuhair, S.Z., 2013. Musculoskeletal Pain Disorders among Secondary School Saudi Female Teachers. Pain Research and Treatment 2013, e878570. https://doi.org/10.1155/2013/878570

Dellve, L., Lagerström, M., Hagberg, M., 2003. Work-system risk factors for permanent work disability among home-care workers: a case-control study. Int Arch Occup Environ Health 76, 216-224. https://doi.org/10.1007/s00420-002-0414-5

Eltayeb, S., Staal, J.B., Hassan, A., de Bie, R.A., 2009. Work Related Risk Factors for Neck, Shoulder and Arms Complaints: A Cohort Study Among Dutch Computer Office Workers. J Occup Rehabil 19, 315-322. https://doi.org/10.1007/s10926-009-9196-x

Falla, D., Farina, D., 2005. Muscle fiber conduction velocity of the upper trapezius muscle during dynamic contraction of the upper limb in patients with chronic neck pain. Pain 116, 138-145. https://doi.org/10.1016/j.pain.2005.03.038

Falla, D., Jull, G., Hodges, P., 2008. Trening mięśni szyjnych z zalecanymi zadaniami ruchowymi nie zmienia aktywacji mięśni podczas aktywności funkcjonalnej. Man Ther 13, 507-512. https://doi.org/10.1016/j.math.2007.07.001

Falla, D., Jull, G., Hodges, P., Vicenzino, B., 2006. Reżim treningu wytrzymałościowo-siłowego jest skuteczny w zmniejszaniu mioelektrycznych objawów zmęczenia mięśni zginaczy szyjnych u kobiet z przewlekłym bólem szyi. Clin Neurophysiol 117, 828-837. https://doi.org/10.1016/j.clinph.2005.12.025

Falla, D., Jull, G., Hodges, P.W., 2004. Aktywność sprzężenia zwrotnego mięśni zginaczy szyjnych podczas dobrowolnych ruchów ramion jest opóźniona w przewlekłym bólu szyi. Exp Brain Res 157, 43-48. https://doi.org/10.1007/s00221-003-1814-9

Falla, D., Jull, G., Russell, T., Vicenzino, B., Hodges, P., 2007. Wpływ ćwiczeń szyi na postawę siedzącą u pacjentów z przewlekłym bólem szyi. Phys Ther 87, 408-417. https://doi.org/10.2522/ptj.20060009

Falla, D., Lindstrøm, R., Rechter, L., Boudreau, S., Petzke, F., 2013. Skuteczność 8-tygodniowego programu ćwiczeń na ból i specyficzność aktywności mięśni szyi u pacjentów z przewlekłym bólem szyi: randomizowane badanie kontrolowane. Eur J Pain 17, 1517-1528. https://doi.org/10.1002/j.1532-2149.2013.00321.x

Falla, D.L., Campbell, C.D., Fagan, A.E., Thompson, D.C., Jull, G.A., 2003. Relationship between cranio-cervical flexion range of motion and pressure change during the cranio-cervical flexion test. Man Ther 8, 92-96. https://doi.org/10.1016/s1356-689x(03)00008-0

Fernandez-de-las-Peñas, C., Pérez-de-Heredia, M., Molero-Sánchez, A., Miangolarra-Page, J.C., 2007. Performance of the craniocervical flexion test, forward head posture, and headache clinical parameters in patients with chronic tension-type headache: a pilot study. J Orthop Sports Phys Ther 37, 33-39. https://doi.org/10.2519/jospt.2007.2401

Garzonio, S., Arbasetti, C., Geri, T., Testa, M., Carta, G., 2022. Skuteczność określonych ćwiczeń głębokich mięśni szyjnych w niespecyficznym bólu szyi: przegląd systematyczny i metaanaliza. Phys Ther 102, pzac001. https://doi.org/10.1093/ptj/pzac001

Hakala, P.T., Rimpelä, A.H., Saarni, L.A., Salminen, J.J., 2006. Frequent computer-related activities increase the risk of neck-shoulder and low back pain in adolescents. European Journal of Public Health 16, 536-541. https://doi.org/10.1093/eurpub/ckl025

Haldeman, S., Carroll, L., Cassidy, J.D., 2010. Findings from the bone and joint decade 2000 to 2010 task force on neck pain and its associated disorders. J Occup Environ Med 52, 424-427. https://doi.org/10.1097/JOM.0b013e3181d44f3b

Hengeveld, E., Banks, K., Maitland, G.D. (Eds.), 2014. Maitland's vertebral manipulation: management of neuromusculoskeletal disorders - Volume one, Eighth edition. ed. Elsevier Ltd, Edinburgh.

Hünting, W., Grandjean, TH.L.E., 1981. Postural and visual loads at VDT workplaces I. Constrained postures. Ergonomics 24, 917-931. https://doi.org/10.1080/00140138108924914

Hurley, M.V., Newham, D.J., 1993. Wpływ hamowania mięśni artrogennych na rehabilitację mięśnia czworogłowego u pacjentów z wczesną, jednostronną chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Br J Rheumatol 32, 127-131. https://doi.org/10.1093/rheumatology/32.2.127

Hush, J.M., Lin, C.C., Michaleff, Z.A., Verhagen, A., Refshauge, K.M., 2011. Złe rokowanie w ostrym idiopatycznym bólu szyi: przegląd systematyczny i metaanaliza. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation 92, 824-829. https://doi.org/10.1016/j.apmr.2010.12.025

IJmker, S., Blatter, B.M., van der Beek, A.J., van Mechelen, W., Bongers, P.M., 2006. Prospective research on musculoskeletal disorders in office workers (PROMO): study protocol. BMC Musculoskeletal Disorders 7, 55. https://doi.org/10.1186/1471-2474-7-55

Iqbal, Z., Alghadir, A., 2015. Częstość występowania zaburzeń mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą wśród fizjoterapeutów. Med Pr 66, 459-469. https://doi.org/10.13075/mp.5893.00142

Iqbal, Z.A., Rajan, R., Khan, S.A., Alghadir, A.H., 2013. Effect of deep cervical flexor muscles training using pressure biofeedback on pain and disability of school teachers with neck pain. J Phys Ther Sci 25, 657-661. https://doi.org/10.1589/jpts.25.657

Jull, G., Falla, D., 2016. Czy zwiększona aktywność zginaczy powierzchownych szyi w teście zgięcia czaszkowo-szyjnego odzwierciedla zmniejszoną aktywność zginaczy głębokich u osób z bólem szyi? Man Ther 25, 43-47. https://doi.org/10.1016/j.math.2016.05.336

Jull, G., Falla, D., Treleaven, J., O'Leary, S., 2018. Leczenie zaburzeń bólowych szyi: podejście oparte na badaniach. Elsevier Health Sciences.

Jull, G., Kristjansson, E., Dall'Alba, P., 2004. Uszkodzenie zginaczy odcinka szyjnego kręgosłupa: porównanie pacjentów z bólem kręgosłupa szyjnego i bólem szyi o podstępnym początku. Man Ther 9, 89-94. https://doi.org/10.1016/S1356-689X(03)00086-9

Jull, G., Trott, P., Potter, H., Zito, G., Niere, K., Shirley, D., Emberson, J., Marschner, I., Richardson, C., 2002. Randomizowane, kontrolowane badanie ćwiczeń i terapii manipulacyjnej szyjnego bólu głowy. Spine (Phila Pa 1976) 27, 1835-1843; dyskusja 1843. https://doi.org/10.1097/00007632-200209010-00004

Jull, G.A., Falla, D., Vicenzino, B., Hodges, P.W., 2009. Wpływ ćwiczeń terapeutycznych na aktywację głębokich mięśni zginaczy szyjnych u osób z przewlekłym bólem szyi. Man Ther 14, 696-701. https://doi.org/10.1016/j.math.2009.05.004

Jull, G.A., O'Leary, S.P., Falla, D.L., 2008. Ocena kliniczna głębokich mięśni zginaczy szyjnych: test zgięcia czaszkowo-szyjnego. J Manipulative Physiol Ther 31, 525-533. https://doi.org/10.1016/j.jmpt.2008.08.003

Keyserling, W.M., Brouwer, M., Silverstein, B.A., 1992. Lista kontrolna do oceny ergonomicznych czynników ryzyka wynikających z niewygodnych pozycji nóg, tułowia i szyi. International Journal of Industrial Ergonomics 9, 283-301. https://doi.org/10.1016/0169-8141(92)90062-5

Korkmaz, N.C., Cavlak, U., Telcİ, E.A., 2011. Ból mięśniowo-szkieletowy, związane z nim czynniki ryzyka i strategie radzenia sobie z nim u nauczycieli szkolnych. Scientific Research and Essays 6, 649-657.

Leaver, A.M., Maher, C.G., McAuley, J.H., Jull, G., Latimer, J., Refshauge, K.M., 2013. Ludzie szukający leczenia nowego epizodu bólu szyi zazwyczaj mają szybką poprawę objawów: badanie obserwacyjne. J Physiother 59, 31-37. https://doi.org/10.1016/S1836-9553(13)70144-9

Lee, H., Nicholson, L.L., Adams, R.D., 2004. Związki zakresu ruchu kręgosłupa szyjnego z subklinicznym bólem szyi. Spine (Phila Pa 1976) 29, 33-40. https://doi.org/10.1097/01.BRS.0000103944.10408.BA

Mayoux-Benhamou, M.A., Revel, M., Vallée, C., Roudier, R., Barbet, J.P., Bargy, F., 1994. Longus colli ma funkcję posturalną na krzywiznę szyjki macicy. Surg Radiol Anat 16, 367-371. https://doi.org/10.1007/BF01627655

Nezamuddin, M., Khan, S.A., Hameed, U.A., Anwer, S., Equebal, A., 2013. Skuteczność treningu zginaczy głębokich odcinka szyjnego kręgosłupa z wykorzystaniem biofeedbacku ciśnieniowego u operatorów terminali wizualnych. Indian Journal of Physiotherapy and Occupational Therapy 7, 141.

O'Leary, S., Jull, G., Kim, M., Uthaikhup, S., Vicenzino, B., 2012. Training Mode-Dependent Changes in Motor Performance in Neck Pain. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation 93, 1225-1233. https://doi.org/10.1016/j.apmr.2012.02.018

Röijezon, U., Djupsjöbacka, M., Björklund, M., Häger-Ross, C., Grip, H., Liebermann, D.G., 2010. Kinematyka szybkich ruchów obrotowych kręgosłupa szyjnego u osób z przewlekłym bólem szyi: badanie przekrojowe i badanie wiarygodności. BMC Musculoskelet Disord 11, 222. https://doi.org/10.1186/1471-2474-11-222

Sarig Bahat, H., Chen, X., Reznik, D., Kodesh, E., Treleaven, J., 2015. Interaktywna kinematyka ruchu szyjnego: czułość, swoistość i klinicznie istotne wartości dla identyfikacji zaburzeń kinematycznych u pacjentów z przewlekłym bólem szyi. Man Ther 20, 295-302. https://doi.org/10.1016/j.math.2014.10.002

Silverman, J.L., Rodriquez, A.A., Agre, J.C., 1991. Quantitative cervical flexor strength in healthy subjects and in subjects with mechanical neck pain. Arch Phys Med Rehabil 72, 679-681.

Sjölander, P., Michaelson, P., Jaric, S., Djupsjöbacka, M., 2008. Sensorimotor disturbances in chronic neck pain - range of motion, peak velocity, smoothness of movement, and repositioning acuity. Manual Therapy 13, 122-131.

Subbarayalu, A.V., 2016. Pomiar kąta czaszkowo-kręgowego za pomocą Zmodyfikowanego Instrumentu Krzywizny Kręgosłupa Postawy Głowy: A reliability and validity study. Physiother Theory Pract 32, 144-152. https://doi.org/10.3109/09593985.2015.1099172

Subbarayalu, A.V., Ameer, M.A., 2017. Związki między postawą głowy, intensywnością bólu, niepełnosprawnością i wydajnością mięśni zginaczy głębokich szyjki macicy u osób z posturalnym bólem szyi. J Taibah Univ Med Sci 12, 541-547. https://doi.org/10.1016/j.jtumed.2017.07.001

van den Heuvel, S.G., van der Beek, A.J., Blatter, B.M., Hoogendoorn, W.E., Bongers, P.M., 2005. Psychospołeczne cechy pracy w odniesieniu do objawów szyi i kończyn górnych. Pain 114, 47-53. https://doi.org/10.1016/j.pain.2004.12.008

Westerhuis, P., Wiesner, R., 2014. Klinische Muster in der Manuellen Therapie: IMTA-Kurshandbuch Level 2a und b. Georg Thieme Verlag.

Wing Chiu, T.T., Hung Law, E.Y., Fai Chiu, T.H., 2005. Performance of the Craniocervical Flexion Test in Subjects With and Without Chronic Neck Pain. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy 35, 567-571. https://doi.org/10.2519/jospt.2005.35.9.567

Ylinen, J., Nikander, R., Nykänen, M., Kautiainen, H., Häkkinen, A., 2010. Wpływ ćwiczeń szyi na szyjny ból głowy: randomizowane badanie kontrolowane. J Rehabil Med 42, 344-349. https://doi.org/10.2340/16501977-0527

Autor

Steffen Klittmann, PT, OMPT-DVMT®, nauczyciel IMTA

steffen.klittmann@imta.ch

#ccft #craniocervical #craniocervicalflexiontest #outcome #neckpain #deepcervicalflexors #teachers #nms #imta #maitland #musculoskeletal #pain #manualtherapy

Uwagi

Jesteś zalogowany jako {{user.name}}

Nazwa

Email

Twój komentarz {{ comment.length }} / 2000

• {{ error[0] }}

Post Komentarz