ból, postrzeganie i perspektywy

"Nie widzisz świata takim, jakim jest, widzisz go w kategoriach swojej zdolności do działania".

Jest to jeden z moich ulubionych cytatów z dziedziny nauk medycznych, a jego autorką jest Jessica Witt, profesor psychologii poznawczej. W iluzji Müllera-Lyera pokazanej na tytułowym zdjęciu, postrzegana długość może się zmienić poprzez dodanie różnych strzałek do tej samej linii. Jessica Witt była zaangażowana w wiele badań pokazujących, jak zdolności wpływają na naszą percepcję i możemy uzyskać wskazówkę, jak nasza percepcja ma wpływ na nasze decyzje behawioralne.

Oto kilka świetnych przykładów, aby lepiej zrozumieć jej badania:

- osoby, które ważą więcej, oceniają odległości dalej niż osoby o mniejszej wadze [1]

- gracze softballu, którzy bardzo często uderzali piłkę, oceniali ją jako większą, niż była w rzeczywistości, natomiast ci, którzy ciągle pudłowali, nie doceniali wielkości piłki [2]

- biegacze parcour oceniali wysokość ściany dokładniej niż początkujący biegacze, którzy przeceniali wysokość ściany [3]

- niska sprawność fizyczna sprawia, że wzgórze wydaje się bardziej strome [4]

- przewlekły ból pleców lub nóg sprawia, że odległości szuka się dalej [5]

Czytając ten temat byłam naprawdę zafascynowana (po raz kolejny) złożonością naszego ludzkiego ciała. Myślę, że te informacje mogą mieć jakiś wpływ na naszą codzienną pracę z pacjentami.

Wiemy, że terapia wysiłkowa może mieć pozytywne efekty u naszych pacjentów. Efekty te są często opisywane w różnych adaptacjach fizycznych, takich jak uzyskanie siły [6] lub masy mięśniowej [7], zwiększenie produkcji opioidów w ośrodkowym układzie nerwowym [8] lub zmiany przeciwzapalne w układzie odpornościowym [9]. Ale te adaptacje mechaniczne wydają się odgrywać podrzędną rolę w osiąganiu pozytywnego wyniku klinicznego [10].

Teraz, zgodnie ze wspomnianymi powyżej badaniami nad percepcją, powinniśmy również pomyśleć o perspektywie poznawczo-oceniającej przy zalecaniu ćwiczeń jako terapii. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że ludzie widzą świat w różny sposób to zasadne jest stwierdzenie, że podejmują różne decyzje w zależności od swojej percepcji. Eves i wsp. [11] wykazali to w wielkim eksperymencie z 2014 roku: piesi byli rekrutowani spośród tych, którzy wybierali schody lub tych, którzy unikali ich jadąc ruchomymi schodami. Poprosili 229 osób o oszacowanie stromości naturalnej wielkości obrazu schodów, które właśnie napotkali, przedstawionego na ścianie pustego sklepu w centrum handlowym. Piesi, którzy unikali wchodzenia po schodach wybierając ruchome schody, zgłaszali schody jako bardziej strome niż grupa pieszych wchodzących po schodach.

Jeśli weźmiemy pod uwagę, że niektórzy pacjenci ograniczają swoją aktywność z powodu przeceniania zadania i niedoceniania swoich możliwości, rozsądnie byłoby pomyśleć, że kwestionowanie ich percepcji otoczenia powinno być celem naszej terapii. Właśnie w tym punkcie widzę praktyczne implikacje dla terapii wysiłkowej w tym bajecznym cytacie Jessiki Witt.

Poza ukierunkowaniem na określone mięśnie za pomocą ćwiczeń, powinniśmy również ćwiczyć zadania, których nasi pacjenci się boją, aby (ponownie) ukształtować ich percepcję. W niektórych sytuacjach sensowne jest modyfikowanie otoczenia podczas wykonywania zadania, aby stworzyć "nowy" lub inny kontekst dla pacjenta. Jeśli zadanie polegałoby na przejściu 500 metrów niektóre pomysły modyfikujące mogłyby być:

- chodzenie w przód/tył z dodatkowym obciążeniem z systemu bloczków (pacjent uwielbia to ćwiczenie, bo czuje się jakiś dużo lżejszy po zdjęciu ciężaru ;) )

- chodzenie w basenie

- chodzenie z zamkniętymi oczami

Z tego bloga powinniśmy wyciągnąć wniosek, że niektórzy pacjenci unikają aktywności, ponieważ mogą nie doceniać swoich możliwości w tym zakresie. Dlatego powinniśmy włączyć te czynności do naszej aktywnej rehabilitacji, aby (ponownie) ukształtować ich percepcję i zmienić sposób podejmowania decyzji poprzez dokładniejsze oszacowanie ich możliwości. Zawsze szanuj to, że twój pacjent widzi świat trochę inaczej niż ty ;)

Dzięki za przeczytanie,

Sebastian

[1] Sugovic M, Turk P, Witt JK. Postrzegany dystans i otyłość: It's what you weigh, not what you think. Acta Psychol (Amst). 2016 Mar;165:1-8.

[2] Witt JK, Proffitt DR. See the ball, hit the ball. Psychol Sci. 2005 Dec;16(12):937-8.

[3] Taylor JE, Witt JK, Sugovic M. When wall are no longer barriers: perception of wall height in parkour. Perception. 2011;40(6):757-60.

[4] Bhalla M, Proffitt DR. Visual-motor recalibration in geographical slant perception. J Exp Psychol Hum Percept Perform. 1999 Aug;25(4):1076-96.

[5] Witt JK, Linkenauger SA, Bakdash JZ, Augustyn JS, Cook A, Proffitt DR. The long road of pain: chronic pain increases perceived distance. Exp Brain Res. 2009 Jan;192(1):145-8.

[6] Steele J, Fisher J, Perrin C, Conway R, Bruce-Low S, Smith D. Czy zmiana funkcji izolowanych mięśni prostowników odcinka lędźwiowego koreluje z dobrym wynikiem klinicznym? A secondary analysis of data on change in isolated lumbar extension strength, pain, and disability in chronic low back pain. Disabil Rehabil. 2018 Jan 12:1-9.

[7] Choi G, Raiturker PP, Kim MJ, Chung DJ, Chae YS, Lee SH. The effect of early isolated lumbar extension exercise program for patients with herniated disc undergoing lumbar discectomy. Neurosurgery. 2005 Oct;57(4):764-72

[8] Sluka KA, O'Donnell JM, Danielson J, Rasmussen LA. Regularna aktywność fizyczna zapobiega rozwojowi przewlekłego bólu i aktywacji neuronów centralnych. J Appl Physiol (1985). 2013 Mar 15;114(6):725-33.

[9] Leung A, Gregory NS, Allen LA, Sluka KA. Regularna aktywność fizyczna zapobiega przewlekłemu bólowi poprzez zmianę fenotypu makrofagów mięśniowych rezydentów i wzrost interleukiny-10 u myszy. Pain. 2016 Jan;157(1):70-9.

[10] F. Steiger, B. Wirth, E. D. de Bruin, and A. F. Mannion. Is a positive clinical outcome after exercise therapy for chronic non-specific low back pain contingent upon a corresponding improvement in the targeted aspect(s) of performance? A systematic review. Eur Spine J. 2012 Apr; 21(4): 575-598.

[11] Eves FF, Thorpe SK, Lewis A, Taylor-Covill GA. Czy postrzegana stromość zniechęca do wchodzenia po schodach, gdy dostępna jest alternatywa? Psychon Bull Rev. 2014 Jun;21(3):637-44.

1TP6Ból #percepcja 1TP6Ból przewlekły 1TP6Nauka o bólu #manualna terapia #musculoskelettaltherapy #maitland #imta #sebsebsen #löscher

Uwagi

Jesteś zalogowany jako {{user.name}}

Nazwa

Email

Twój komentarz {{ comment.length }} / 2000

• {{ error[0] }}

Post Komentarz